შინაარსობრივი სტანდარტები და ინდიკატორები

უცხ.ს.VIII.1.    

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

·           ამოიცნობს საკომუნიკაციო სიტუაციას (თანამოსაუბრეებს, თემას, საკითხებს);

·    განკუთვნილი);

·

·           ინიშნავს უცნობ სიტყვებს მათი მნიშვნელობების გასარკვევად;

·      

·     

·           მსჯელობს, რომელ სასწავლო თუ ცხოვრებისეულ სიტუაციაში შეიძლება გამოადგეს გამოყენებული/განხილული სტრატეგიები.

 შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

·           ტექსტს ყოფს შინაარსობრივ ნაწილებად (ქვეთემებად);

·           ამოიცნობს ტექსტის ზედაპირზე (ექსპლიციტურად) მოცემულ ინფორმაციას ·          

განარჩევს მთავარ საკითხს არამთავარისაგან, გამოყოფს მთავარ საკითხთან დაკავშირე 

უცხ.ს.VIII.9. მოსწავლეს შეუძლია დაწეროს საქმიანი წერილი უკმაყოფილების გამოხატვის მიზნით (მაგ., წერს წერილს ახალგაზრდული ჟურნალის რედაქციას, რომელმაც არასწორი ინფორმაცია გამოაქვეყნა; წერს ტურისტულ ბიუროს, რომლის მომსახურება არ შეესაბამებოდა რეკლამას და სხვა).

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

·            იცავს ფორმალურ მხარეს (სათანადო ადგილას მიუთითებს ავტორისა და ადრესატის პირად მონაცემებს, კოორდინატებს, თარიღს, მიმართვისა და გამომშვიდობების ფორმულებს);ბულ კონკრეტულ დეტალებს
;უცხ.ს.VIII.12. მოსწავლეს შეუძლია წარმოადგინოს ზეპირი მოხსენება (პრეზენტაცია) აქტუალური საკითხის, პრობლემის გარშემო.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

·           ასახელებს თემას;

·           შესავალ ნაწილში წარმოადგენს, გამოკვეთს პრობლემას;

·           გამოკვეთს პრობლემის გამომწვევ მიზეზებს; 

უცხ.ს.VIII.17. მოსწავლე იჩენს ინტერესს და ავლენს ტოლერანტულ დამოკიდებულებას კულტურული თავისებურებების მიმართ.

შედეგი თვალსაჩინოა, თუ მოსწავლე:

·            იყენებს მედიასაშუალებებს (ტელევიზიას, ინტერნეტს, მობილურს, და სხვა) სხვა კულტურის შესახებ ინფორმაციის შესაგროვებლად და ცოდნის გასამდიდრებლად;
უცხ.ს.viii.19რუსული ენის  პრაქტიკული გამოყენება

·           იყენებს ნება-სურვილის, რჩევა-დარიგების გამომხატველ ენობრივ კონსტრუქციებს, ფორმულებს;

·           იცავს სინტაქსურ მიმართებებს ნასწავლ ენობრივ კონსტრუქციებში;

·           ამბების გადმოცემისას მართებულად იყენებს ზმნის ნასწავლ ფორმებს წარსული, ახლანდელი და მომავალი დროის გამოსახატად;

·           იყენებს ემოციების, დამოკიდებულების, შთაბეჭდილების გამომხატველ ხშირად ხმარებულ ენობრივ საშუალებებს (მაგ., ლექსიკურ ერთეულებს, მყარ შესიტყვებებს, კლიშეებს, ენობრივ კონსტრუქციებს);